Een tijdje terug werd ik gebeld door Renée. Ze was verrast door haar vriendinnen met een New Born shoot en wilde deze graag bij mij doen. Tijdens dit gesprek viel ze mij al op door haar relaxte en gezellige manier van denken en praten. Soms heb je dat met mensen, dat je direct al een bepaalde klik voelt. Haar zoontje was 'al' een maand oud. De New Born shoots vinden meestal plaats tussen de 7 en 14 dagen na de bevalling en een maand oud kan soms betekenen dat het allemaal wat lastiger gaat tijdens de shoot. De New Born wil dan meestal niet meer zo slapen en in allerlei houdingen gevouwen worden. Ze begreep dit. Maar juist door haar manier van doen durfde ik het wel aan en zag de uitdaging er wel in. Een paar dagen later stond ik bij haar op de stoep met mijn mandjes, kacheltje en camera. Wat een leuke vrouw trof ik daar aan met een prachtige zoon en een hele liefdevolle en net zo gezellige oma (haar moeder). Renée kwam op mij direct over als een zogenaamde power-vrouw, je weet wel, zo een die weet wat ze wil en heel goed haar eigen zaakjes weet te regelen. Eigenlijk heb een hekel aan deze term, en toch gebruik ik hem in dit verhaal, omdat hij wel echt van toepassing is, ook al ziet zij zichzelf helemaal niet zo.
Tijdens een shoot praat ik eigenlijk altijd even over de bevalling en hoe de eerste tijd is gegaan. Hierbij kwam al snel naar boven dat Renée en Lennie, want zo heet haar kleine wonder, slechts samen waren. Lennie is een donorkindje, eentje die uitgezocht is in een map. Donker haar en donkere ogen, nr 1280. Hoe gek moet dat zijn geweest. Om door een map te bladeren wetende dat daarin jouw mogelijkheid ligt naar een eigen kind. Een kindje van jou alleen. Een kinderwens is iets moois, maar ook iets ontzettend ingewikkelds en ze werd hierin continu heen en weer geslingerd tussen allerlei gedachten en onzekerheden. In de liefde was het haar niet gelukt om een partner te vinden waarmee deze wens vervuld kon worden. Hoe hard ze ook zocht naar de prins op het witte paard, hij was het niet. Of, was hij niet de vader voor haar kind? Haar leeftijd speelde inmiddels ook een rol, 38 jaar oud. Hoe lang kun je nog wachten. Haar 'oergevoel' om moeder te worden bleef aanwezig. Al meerdere malen had Renée geroepen, dan ga ik het wel allemaal alleen doen en dat was wat ze deed. Nu ging ze het doen, Alleen. Haar grenzen werden verlegd. Want dat is wat een kinderwens met je doet, je verlegd en stelt bij. Ik vond en vind het bijzonder. De keuze zo sterk gemaakt, niemand die zich ermee kan bemoeien.
Natuurlijk rees bij mij ook de vraag of ze het niet zwaar vond zo in het begin en alleen, maar ze krijgt zoveel steun en liefde van de mensen om haar heen. Te beginnen met haar moeder. Deze hechte band was al sterk aanwezig, Renée heeft geen vader meer en dit heeft de relatie onderling nog sterker gemaakt. Maar na het krijgen van Lennie is dit alleen maar hechter geworden. Ik moet meerdere malen hard lachen om deze twee tijdens de New Born shoot. Dezelfde humor, dezelfde zorgzaamheid (wil je echt niets eten, wil je nog koffie, hier eerst een glaasje water, neem lekker een gevulde koek Renaat) en een blik naar elkaar die alles zegt.
Tijdens de bevalling was haar moeder samen met haar broer aanwezig. Na de bevalling moest Renée nog geopereerd worden vanwege een stuk placenta die niet loskwam. Er was geen nageboorte. Haar broer heeft op dat moment het eerste huid op huid contact gehad met Lennie. Hoe mooi is dat?!
Ik vroeg Renée of de naam Lennie kwam van het liedje, maar dit was niet zo.
Toen ik naar huis reed neuriede ik het liedje van Acda en de Munnik 'Ren, Lennie, Ren' in de auto.
Lennie, een jongen zonder vader, weliswaar een overleden vader, maar ergens vond ik het liedje toch heel erg passend. Als je mij mist ren even heel hard met mij mee.
Wat was dit weer een mooi verhaal en wat zou ik dit graag vertellen aan anderen.
Soms moet je kansen grijpen en gewoon zeggen wat je denkt of wilt. Toen ik Renée benaderde met mijn idee over deze blog was ze direct net zo enthousiast en wilde hier heel graag aan meewerken.
Ik mocht Lennie zijn prachtige bruine haren en bruine ogen nog een keer op de foto zetten. Niet alleen voor mij is dit een goede ervaring geweest, ook voor Renée was het heel fijn om nu eens alles van begin tot eind nog een keer her te beleven en op papier te kunnen zetten. En het bracht haar meer dan dat. Als haar kleine man straks groot is, dan kan hij zelf lezen hoeveel zijn mama van hem houdt en niet alleen zijn mama, maar ook iedereen om Renée heen heeft Lennie in hun hart gesloten. Als hij groot is zal Renée hem vertellen waar hij vandaan komt en is er voor hem ook de mogelijkheid om zijn donor te ontmoeten.
Alleen maar liefde voor deze twee.
Renée ik wil je bedanken voor je openheid, kwetsbaarheid en eerlijkheid en het delen van jouw verhaal met mij.
Mij heeft het enorm geïnspireerd en als ik het liedje hoor op de radio, zal ik voortaan altijd aan jouw Lennie denken.
Comments